Hollen en stilstaan

Sawasdee ka!

De afgelopen paar dagen waren hollen en stilstaan. De afgelopen drie dagen vond er een Indiase bruiloft plaats in het hotel, één groot feest! Vrijdag arriveerden de meeste bruiloftsgasten, onder begeleiding van twee Thaise danseressen, muziek, en een dansende baby olifant (ontzettend schattig, maar eigenlijk ook heel zielig). Vrijdagavond begonnen de ceremonies en vooral de vele ontbijten, lunches, brunches, diners en feesten. De gemiddelde Thai zal zo'n drie keer per dag vragen of je al hebt gegeten, de gemiddelde Indiase bruiloftsgast praat helemaal nergens anders over! Het grootste gedeelte van de dag waren de gasten druk bezig, maar aan het einde van elk onderdeel stroomde de lobby vol met gekleurd geklede gasten die elk een andere vraag hadden. Op deze momenten was het dus erg druk, de rest van de dag vrij rustig, helemaal omdat het aantal 'normale' gasten erg laag was. Alleen het uitchecken van een groot deel van de gasten ging nogal moeizaam. Mijn Thaise collega's vinden het nogal lastig om de gasten na 12:00 (de officiële check-out tijd) op te bellen om hen te verzoeken de kamer te verlaten. Aangezien we toch echt heel wat van de kamers nodig hadden voor gasten die 's middags weer aan zouden komen, ben ik maar aan de slag gegaan met bellen. Gisteren was de daadwerkelijke bruiloft. Samen met heel wat andere collega's heb ik hier een deel van bijgewoond. Aan het einde van de middag (zoals gewoonlijk een uur later dan gepland) verzamelden de familie en vrienden van de bruidegom zich voor de spa, om vervolgens dansend op de luide muziek een stuk van zo'n 200 meter af te leggen naar de familie van de bruid.

http://www.youtube.com/watch?v=LRZkcK7XUnk&feature=youtu.be

Hier word vervolgens een 'toneelstukje' opgevoerd over dat de familie de bruidegom niet wilt laten gaan, maar uiteindelijk word hij toch in de familie van de bruid opgenomen. Hierna verplaatste iedereen zich en kwam de prachtige bruid op, waarna het uitwisselen van de bloemenkransen (ongeveer vergelijkbaar met uitwisselen van ringen) plaatsvond. Wij hebben ons toen weer naar binnen begeven, maar buiten ging de ceremonie nog een aantal uur door. Het was in ieder geval erg bijzonder om te zien!

Verder hebben we afgelopen week ook nog een Koreaanse filmploeg in het hotel gehad. Een aantal locaties zijn gebruikt voor de opnamen van een Koreaans filmdrama. Leuk om te zien hoe ontzettend lang het duurt voordat er een deel van een scène goed is opgenomen. Dit is een link naar uitleg over het drama: http://www.hancinema.net/korean_drama_The_Full_Sun.php .

Op de gebruikelijke werkzaamheden na, heb ik vorige week ook nog een aantal keer voor tolk opgetreden. Helaas is mijn Frans niet meer wat het geweest is, maar ik ben wel de enige die Frans spreekt. En de acht Franse gasten spraken dus geen Engels. En dan duurt het uitchecken zo opeens 45 minuten! De rekeningen klopten niet helemaal en met dank aan de taalbarrière en de getekende bonnetjes die niet zo snel gevonden konden worden duurde het ontzettend lang. Ook werd een van mijn collega's gister beledigd waar ik bij stond. Toen ik achter de receptie langs liep om iets te pakken, vroeg een gast of ik hem kon helpen. Hoewel hij al bij een van mijn collega's stond begon hij mij zijn verhaal uit te leggen. Omdat ik het antwoord niet wist, moest ik het alsnog aan mijn collega vragen. Ook al was het duidelijk dat zij duidelijk degene van ons was die hem kon helpen, wilde hij graag mijn persoonlijke nummer omdat haar Engels niet goed genoeg zou zijn. Aaaj, dat is heel naar. Na hem ervan verzekerd te hebben dat zij alles net zo goed begrepen had als ik, ging hij pas gerustgesteld weg. Mijn collega leek er zelf niet zo mee te zitten, maar ik vond het een behoorlijke rotopmerking. Natuurlijk is het Engels van mijn Thaise collega's niet altijd even goed en antwoorden ze met wat minder woorden, dat betekent niet dat ze het niet begrijpen (want dan halen ze er zelf wel iemand bij).

Vandaag was mijn vrije dag. Ik ben om 9:00 vertrokken om Khao Takiab te bezoeken, een klein vissersplaatsje ten zuiden van Hua Hin. Eerst heb ik een flinke klim gemaakt de heuvel op, maar eenmaal boven was het het zweet zeker waard! Hier is namelijk de Wat Khao Takiab te bezichtigen (tempel) en ook het uitzicht vanaf hier is de moeite waard. Op de heuvel zijn ook nog een aantal Boedha beelden te vinden en het is hier vol met apen. Vooral de kleintjes zijn erg schattig en zolang je geen eten bij je hebt, word je gewoon met rust gelaten. Hierbij indruk van de hoeveelheid apen op het terrein:
http://www.youtube.com/watch?v=9b5pgrfD9wQ&feature=youtu.be

Eenmaal beneden ben ik voor 50 Baht neergestreken op een strandbedje op een mooi zandstrand met een zee die rustig genoeg was om eindelijk eens lekker in te zwemmen.

Ik heb mijn nieuwe foto's weer geüpload:
https://plus.google.com/photos/117813145789878959657/albums/5960545233133496353?authkey=CNv8_auyk7SGVQ

Liefs,

Kayleigh