Toerist voor een dag

Vandaag ben ik, na 7 werkdagen, eindelijk een dag vrij en heb ik lekker de toerist uit kunnen hangen. In mijn reisgids had ik gelezen over de plaats Phetchaburi, niet al te ver van Hua Hin vandaan. Vorige week vroeg ik aan een collega hoe ik hier met het openbaar vervoer zou kunnen komen. P'Jib (Rodjana) heeft toen meteen gekeken of we dezelfde dag vrij zouden hebben en toen dit het geval was, besloten om mij de stad te laten zien. Samen met twee hotelgasten werd ik op deze bloedhete dinsdag om 10:00 door haar opgehaald. We hebben de toeristische route gereden, langs het strand van Cha-Am (direct ten noorden van het hotel). Onze eerste stop was bij een ontzettend mooi stil strandje met in het water drie beelden; waarvan het grootste beeld gaat over een verhaal waarin een vrouw zichzelf mooi wil maken om een geschikte echtgenoot te vinden, maar dit niet lukt omdat ze een reuzin is. Hierna zijn we doorgereden naar Phetchaburi, om de beroemde noodlesoup met beef te eten. Het was inderdaad erg lekker :). Met voldoende energie konden we op weg naar Khao Wang, waar het oude zomerpaleis van koning Rama IV te vinden is. Midden op de dag is het toch wel erg warm om de heuvel op te lopen, maar gelukkig was er ook een kabelbaan. Bovenop de heuvel was het uitzicht ontzettend mooi! Ook het paleis was bijzonder om te zien, maar helaas mochten we binnen geen foto's maken. Ook de alom bekende apen waren hier te vinden. Na Khao Wang hebben Rodjana en ik nog twee tempels bezocht. Erg bijzonder om hier heen te gaan met iemand die zelf boeddhistisch is en wierook aan te steken en goud op de beelden bij te plakken. De eerste tempel stond vol met ontzettend veel mooie beelden, de tweede tempel is gebouwd rondom een gigantisch beeld van een liggende boeddha. Al met al, was het een erg fijne dag en heb ik eindelijk iets meer van dit mooie land gezien!

Afgelopen week hoorden ook de nodige etentjes er natuurlijk weer bij. Pad Thai is inmiddels echt een van mijn favoriete gerechten en als afscheid voor Arirat zijn we weer Som Tam (ik schrijf dit ongetwijfeld fout, maar is een verzamelnaam voor gerechten uit het noordoosten) gaan eten.

Sinds vorige week voel ik me eindelijk een bijnq volwaardige Duty Manager, dankzij de vele klachten die op me af zijn gekomen. Het voelt goed om deze klachten zelf af te handelen, al heb ik bij de "grotere problemen" natuurlijk nog wel wat hulp nodig bij wat ik ter compensatie mag en kan aanbieden en soms willen gasten simpelweg met hoger management spreken. Het werk is in ieder geval ook goed voor een gekleurd gezicht van alle rondes langs het zwembad.

Nog een gelukkig nieuwjaar trouwens! Afgelopen weekend was het Chinees Nieuwjaar en is het jaar van het paard begonnen. Ook al ben ik de enige in het team die Duits, Frans, of Spaans spreekt, ik ben blij dat een aantal collega's het Chinees aardig onder de knie hebben. Het hotel stroomde namelijk vol met Chinese gasten en helaas spreekt het merendeel hiervan geen of nauwelijks Engels. Op de "Lion Dance" in het hotel na, heb ik verder weinig mee gekregen van de festiviteiten die plaatsvonden in Hua Hin.

Morgen en overmorgen heb ik voor het eerst dit jaar weer eens een late dienst van 13:00 tot 23:00. Aankomende zondag ben ik weer vrij en volgende week sta ik fijn voor 70 uur ingeroosterd.

De foto's zijn zoals gewoonlijk weer in mijn album geüpload: https://plus.google.com/photos/117813145789878959657/albums/5960545233133496353?authkey=CNv8_auyk7SGVQ

Liefs,

Kayleigh